Amerika Birleşik Devletleri tarihinin en kanlı terör eylemi olarak kabul edilen 11 Eylül 2001 saldırılarının üzerinden yaklaşık 20 yıl geçti.Yakın tarihin seyrini değiştiren 11 Eylül saldırılarında binlerce kişinin hayatını kaybetti. El Kaide lideri Usame Bin Ladin'in üstlendiği saldırı, insanlık tarihindeki en ölümcül terör saldırısı olarak kayıtlara geçti.11 Eylül saldırıları sonucu uçakları kaçıran 19 saldırgan hariç, New York, Washington and Pennsylvania'da toplam 2 bin 977 kişi hayatını kaybetti.Sivillerin dışında 343 itfaiyeci ve 72 güvenlik mensubu, enkazda arama yaptıkları sırada yaşamını yitirdi veya kayboldu.Saldırılarda 25 binden fazla insan yaralandı.Amerika Birleşik Devletleri'nin 11 Eylül saldırılarına ilk cevabı, Afganistan'a girmek oldu. Dönemin ABD Başkanı George W. Bush, Taliban'ın ABD'nin el Kaide lideri Usame Bin Ladin'in iadesini reddetmesi üzerine 7 Ekim 2001'de Afganistan'ı işgal ederek Taliban yönetimini devirdi ve iktidara Batı destekli Hamid Karzai geçti. ABD'nin Afganistan'ın teröristlerin "üssü" olmasını engellemesi için başlattığı operasyondan yıllar sonra ülke IŞİD militanlarının da barınmaya başladığı “güvenli liman” hâline geldi.ABD'nin Afganistan'ı işgalinden bu yana ise ülkede 50 binin üzerinde sivil ve 2 bin 500 civarında Amerikan askeri hayatını kaybetti.Peki, 20 yıl sonra kim kazandı, kim kaybetti, dünya nasıl değişti?Ahval Genel Yayın Yönetmeni Yavuz Baydar, Gidişat’ta Akademisyen Gökhan Bacık ile 20. yılında 11 Eylül saldırılarını dünü, bugünü ve yarınını ele aldı.

Amerika Birleşik Devletleri tarihinin en kanlı terör eylemi olarak kabul edilen 11 Eylül 2001 saldırılarının üzerinden yaklaşık 20 yıl geçti. Yakın tarihin seyrini değiştiren 11 Eylül saldırılarında binlerce kişinin hayatını kaybetti. El Kaide lideri Usame Bin Ladin'in üstlendiği saldırı, insanlık tarihindeki en ölümcül terör saldırısı olarak kayıtlara geçti. 11 Eylül saldırıları sonucu uçakları kaçıran 19 saldırgan hariç, New York, Washington and Pennsylvania'da toplam 2 bin 977 kişi hayatını kaybetti. Sivillerin dışında 343 itfaiyeci ve 72 güvenlik mensubu, enkazda arama yaptıkları sırada yaşamını yitirdi veya kayboldu. Saldırılarda 25 binden fazla insan yaralandı. Amerika Birleşik Devletleri'nin 11 Eylül saldırılarına ilk cevabı, Afganistan'a girmek oldu. Dönemin ABD Başkanı George W. Bush, Taliban'ın ABD'nin el Kaide lideri Usame Bin Ladin'in iadesini reddetmesi üzerine 7 Ekim 2001'de Afganistan'ı işgal ederek Taliban yönetimini devirdi ve iktidara Batı destekli Hamid Karzai geçti. ABD'nin Afganistan'ın teröristlerin "üssü" olmasını engellemesi için başlattığı operasyondan yıllar sonra ülke IŞİD militanlarının da barınmaya başladığı “güvenli liman” hâline geldi. ABD'nin Afganistan'ı işgalinden bu yana ise ülkede 50 binin üzerinde sivil ve 2 bin 500 civarında Amerikan askeri hayatını kaybetti. Peki, 20 yıl sonra kim kazandı, kim kaybetti, dünya nasıl değişti? Ahval Genel Yayın Yönetmeni Yavuz Baydar, Gidişat’ta Akademisyen Gökhan Bacık ile 20. yılında 11 Eylül saldırılarını dünü, bugünü ve yarınını ele aldı.

20 yıl sonra 11 Eylül: Kim kazandı, kim kaybetti, dünya nasıl değişti? - Gökhan Bacık/Yavuz Baydar

Ahval Türkçe Editörü Ergun Babahan, Gidişat'ta HDP'yi kapatma iddianamesinin AYM tarafından kabul edilmesi dahil sıcak gündem başlıklarını Yektan Türkyılmaz ile değerlendiriyor.

15 Temmuz’dan sonra kurulan sistem 'FETÖ sistemi'dir

Ahval Türkçe Editörü Ergun Babahan, Yektan Türkyılmaz ile birlikte sıcak gündem başlıklarını değerlendiriyor.

'Türkiye o kadar kötü durumda ki, elinde tek koz yok'

Ahval Türkçe Editörü Ergun Babahan, Gidişat'ta Yektan Türkyılmaz'la sıcak gündemi değerlendiriyor.

Peker’in videolarıyla Erdoğan bu kez çifte şantaj altında - Yektan Türkyılmaz

Ahval editörü Ergun Babahan, Gidişat’ta akademisyen Yektan Türkyılmaz ile Peker’in Türkiye gündemine oturan videolarını değerlendirdi.

Peker-Soylu geriliminde Saray’ı kim kontrol altına alacak rekabeti var - Yektan Türkyılmaz

İhsan Yılmaz: Türkiye'de motor patladı ama yenileyebilecek bir güç yok

Ahval Haber Müdürü Ergun Babahan ve Akademisyen Yektan Türkyılmaz Türkiye'nin gidişatını konuşmaya devam ediyor.

'Rejimin birleşenlerinden korkması 15 Temmuz hatta 17-25 Aralık sonrası başladı'

Ahval Haber Müdürü Ergun Babahan ve Akademisyen Yektan Türkyılmaz Gidişat'ta Türkiye'nin içerisinden geçtiği süreci ve buradan doğacak olası sonuçları konuşmaya devam ediyor.

'Türkiye devleti güvenin yediği kumaş gibi, püf deyince dağılıyor'

Amerikalılar hindiye neden 'turkey' diyorlar / Axel Çorlu - Ergun Babahan

Axel Çorlu: Bırakın soykırımı midye dolma Türk yemeği değildir dedim diye ölümle tehdit edildim

Prof Gökhan Bacık ile Türkiye'de siyaset, din ve kimlikler

Gidişat

Gökhan Bacık ile Ergun Babahan bu hafta İstanbul seçiminin sonuçları ve Türkiye siyasetine olası etkilerini konuştu. Erdoğan’ın elinde artık havuç kalmadığını belirten Bacık, “Para bittiği için elinde araç yok” yorumu yaptı.

Gökhan Bacık: AKP tabanının geçiş yapabileceği bir partiye ihtiyaç var

Gidişat'ta Ergun Babahan ve Gökhan Bacık, bekçilere polislerinkine benzer yetki verilmesinin neden olabileceği sonuçları konuştu.

Gökhan Bacık: Bekçilik kararı, Türkiye’nin rekabetçi otoriterliği aşıp diğer aşamaya geçişinin bir işareti olabilir…

Gidişat'ta Gökhan Bacık ve Ergun Babahan, Türkiye'nin Kuzey Suriye Harekatı'nı değerlendirdi.

Gökhan Bacık: Bugün Türkçülük-İslamcılık modeli uygulamada, İslamcı-Türkçülük değil

Gidişat'ta bu hafta Ergun Babahan ve Gökhan Bacık, Türkiye'de rejimin nereye doğru gittiğini analiz ediyor.İşte başlıklar:AKP’nin amacı kültürü merkeze getirmek, medenileşmek değil...Otoriterleşmek ahlaki bir zaaftır. Otoriter rejim kalitesiz insanları öne çıkarır. Çünkü kaliteli bir hâkim vicdanına göre karar verir.Karizmatik liderler dönemindeyiz… Toplumun her kesimi kendi liderini seçmiş durumda.Ancak karizmatik liderler bir yerde durmazsa toplumu felakete sürükler çünkü toplumun kurumlarını emerler, yok ederler.Son iki yılda Kemalizm yeniden mistik bir ruh haline dönüşüyor. Ekrem İmamoğlu da seküler mahalleyi toparlamak için popülizme başvuruyor, bu da işe yarıyor.

Gidişat'ta bu hafta Ergun Babahan ve Gökhan Bacık, Türkiye'de rejimin nereye doğru gittiğini analiz ediyor. İşte başlıklar: AKP’nin amacı kültürü merkeze getirmek, medenileşmek değil... Otoriterleşmek ahlaki bir zaaftır. Otoriter rejim kalitesiz insanları öne çıkarır. Çünkü kaliteli bir hâkim vicdanına göre karar verir. Karizmatik liderler dönemindeyiz… Toplumun her kesimi kendi liderini seçmiş durumda. Ancak karizmatik liderler bir yerde durmazsa toplumu felakete sürükler çünkü toplumun kurumlarını emerler, yok ederler. Son iki yılda Kemalizm yeniden mistik bir ruh haline dönüşüyor.  Ekrem İmamoğlu da seküler mahalleyi toparlamak için popülizme başvuruyor, bu da işe yarıyor.

Gökhan Bacık: Türkiye’de kültür medeniyeti boğuyor şu anda

Konya’da bir kuruluşun otobüs duraklarına astığı “Yahudi ve Hristiyanlardan dost edinmeyin” sözü kamuoyunda büyük tepki çekti ve sonuçta belediye reklamları duraklardan kaldırdı. Ancak sorun bitmedi çünkü o söz Kuran-ı Kerim’den alınmıştı ve bir ayetti.Kuran-ı Kerim’de buna benzer hatta şiddet içeren ayetler var. Bu gerçeği nasıl değerlendirmeliyiz. Bu soruyu konunun uzmanı Gökhan Bacık’a yönelttik. Bacık’ın genel değerlendirmesi şöyle:“İnsanlar Kuran’ın bir kitap olarak sanki hazır düzenli bir sıralamayla geldiğini sanıyor. Hâlbuki ayetlerin toplanması, sıraya konulmasını insanlar daha sonra karar verdi. Nitekim ayetlerin yeri gibi konularda pek çok tartışma var. Bu tartışmaları Buhari gibi temel Sünni kaynaklarda bile okumak mümkün. Her bir ayetin bağlamsal çevresi farklıdır, o çevreyi dikkate almadan kitap gibi yazıldığı için bugün içinden çıkılmaz durumdayız.Sözlü diyaloglar şeklindeki ayetlerin bir kitap gibi düzenlenmesi doğal olarak bazı yorum sorunları üretiyor.Nitekim son tahlilde Kuran kitap olarak insanların elinde olduğu için Konya’da yaşanan olaydaki gibi ayetler bağlamsız olarak yorumlanmakta. Kuran yanlış biçimde her zaman aynı biçimde yorumlanacak bir kitap gibi düşünülüyor.Halbuki, her bir ayetin bağlamsal çevresi farklıdır, o çevreyi dikkate almadan ayetler bir kitap gibi toplandığı için bugün içinden çıkılmaz durumdayız.Kuran bir kitap olarak yazılmak amacı taşımıyordu, daha çok diyalog temelinde sözlü bir metindi. O nedenle ayetleri bağlamsal olarak yorumlamaktan başka çare yok. Nitekim Kuran toplanması konusu ortaya atılınca pek çok kişi buna itiraz de etmiştir.İkinci bir konu da vahyin çevre ile bir tür iletişim içinde oluştuğunu kabul etmek gerekiyor. Kuran’daki melek ve Tanrı gibi temel kavramlar üzerinde Arap kültürel ve siyasi mantalitesinin izlerini görmek mümkün. Yine, doğa, uzay, yıldızlar gibi konularda pek çok ayet o dönemin Araplarının çıplak gözle yaptığı gözlemlere göredir. Aynı biçimde Kuran’daki cennet gibi kavramlar tamamen Arap algısını yansıtır. Bir Norveçli için bunlar tuhaf bile görülebilir.Kuran diyalog içinde olduğu insanların bildiği gibi konuşur... Başarılı bir diyalog için insanlara bildiği şeyler ile konuşursunuz. Onların bilmediği şeyleri söylerseniz diyalog olmaz. Kuran da bu mantık ile düşünülmelidir. Tanrı ile insan arasındaki ilişkiyi ele aldığınızda, Tanrı’nın o insanların anlayacağı dilden konuşması gerekir. Bunun doğal sonucu ise Kuran üzerinde Arap kültürünün gölgesinin olduğunu kabul etmektir.Kuran’ı hangi bağlamda geldiğine dikkat ederek okumak gerekir. Kitap gibi okursanız doğru olmaz. Bugünkü hata, sanki Kuran baştan bir düzenli modern kitap gibi oluşmuş gibi onu yorumlamaktır.Örneğin, Kuran’da açık bir ayet var. Müslümanlardan savaş için savaş atı beslemelerini emrediyor. Ancak bu ayeti bugün kimse literal yorumlamıyor. Ancak kadın şahitliği gibi konularda aynı esneklik söz konusu değil.Savaş ortamında söylenmiş bir sözü genelleştirirseniz absürt bir Kuran yorumu çıkıyor. Kitap olarak düşünmek yerine her bir ayetin özel şartlarını düşünmek ve buradaki amacı anlamaya çalışmak gerekiyor.Bütün bunlar bize şunu gösteriyor: İslam dünyasındaki dinin yorumu ve pratiği sorunun kökü Kuran konusudur. Yorum konusu çözülmeden farklı uygulamalar beklemek gerçekçi değil.”

Konya’da bir kuruluşun otobüs duraklarına astığı “Yahudi ve Hristiyanlardan dost edinmeyin” sözü kamuoyunda büyük tepki çekti ve sonuçta belediye reklamları duraklardan kaldırdı. Ancak sorun bitmedi çünkü o söz Kuran-ı Kerim’den alınmıştı ve bir ayetti. Kuran-ı Kerim’de buna benzer hatta şiddet içeren ayetler var. Bu gerçeği nasıl değerlendirmeliyiz. Bu soruyu konunun uzmanı Gökhan Bacık’a yönelttik. Bacık’ın genel değerlendirmesi şöyle: “İnsanlar Kuran’ın bir kitap olarak sanki hazır düzenli bir sıralamayla geldiğini sanıyor. Hâlbuki ayetlerin toplanması, sıraya konulmasını insanlar daha sonra karar verdi. Nitekim ayetlerin yeri gibi konularda pek çok tartışma var. Bu tartışmaları Buhari gibi temel Sünni kaynaklarda bile okumak mümkün. Her bir ayetin bağlamsal çevresi farklıdır, o çevreyi dikkate almadan kitap gibi yazıldığı için bugün içinden çıkılmaz durumdayız. Sözlü diyaloglar şeklindeki ayetlerin bir kitap gibi düzenlenmesi doğal olarak bazı yorum sorunları üretiyor. Nitekim son tahlilde Kuran kitap olarak insanların elinde olduğu için Konya’da yaşanan olaydaki gibi ayetler bağlamsız olarak yorumlanmakta. Kuran yanlış biçimde her zaman aynı biçimde yorumlanacak bir kitap gibi düşünülüyor. Halbuki, her bir ayetin bağlamsal çevresi farklıdır, o çevreyi dikkate almadan ayetler bir kitap gibi toplandığı için bugün içinden çıkılmaz durumdayız. Kuran bir kitap olarak yazılmak amacı taşımıyordu, daha çok diyalog temelinde sözlü bir metindi. O nedenle ayetleri bağlamsal olarak yorumlamaktan başka çare yok. Nitekim Kuran toplanması konusu ortaya atılınca pek çok kişi buna itiraz de etmiştir. İkinci bir konu da vahyin çevre ile bir tür iletişim içinde oluştuğunu kabul etmek gerekiyor. Kuran’daki melek ve Tanrı gibi temel kavramlar üzerinde Arap kültürel ve siyasi mantalitesinin izlerini görmek mümkün.  Yine, doğa, uzay, yıldızlar gibi konularda pek çok ayet o dönemin Araplarının çıplak gözle yaptığı gözlemlere göredir. Aynı biçimde Kuran’daki cennet gibi kavramlar tamamen Arap algısını yansıtır. Bir Norveçli için bunlar tuhaf bile görülebilir. Kuran diyalog içinde olduğu insanların bildiği gibi konuşur... Başarılı bir diyalog için insanlara bildiği şeyler ile konuşursunuz. Onların bilmediği şeyleri söylerseniz diyalog olmaz. Kuran da bu mantık ile düşünülmelidir. Tanrı ile insan arasındaki ilişkiyi ele aldığınızda, Tanrı’nın o insanların anlayacağı dilden konuşması gerekir. Bunun doğal sonucu ise Kuran üzerinde Arap kültürünün gölgesinin olduğunu kabul etmektir. Kuran’ı hangi bağlamda geldiğine dikkat ederek okumak gerekir. Kitap gibi okursanız doğru olmaz. Bugünkü hata, sanki Kuran baştan bir düzenli modern kitap gibi oluşmuş gibi onu yorumlamaktır. Örneğin, Kuran’da açık bir ayet var. Müslümanlardan savaş için savaş atı beslemelerini emrediyor. Ancak bu ayeti bugün kimse literal yorumlamıyor. Ancak kadın şahitliği gibi konularda aynı esneklik söz konusu değil. Savaş ortamında söylenmiş bir sözü genelleştirirseniz absürt bir Kuran yorumu çıkıyor. Kitap olarak düşünmek yerine her bir ayetin özel şartlarını düşünmek ve buradaki amacı anlamaya çalışmak gerekiyor. Bütün bunlar bize şunu gösteriyor: İslam dünyasındaki dinin yorumu ve pratiği sorunun kökü Kuran konusudur. Yorum konusu çözülmeden farklı uygulamalar beklemek gerçekçi değil.”

Gökhan Bacık: İslam dünyasındaki sorunların temelinde Kuran’ın nasıl yorumlanacağı sorusu var

Gidişat'ta Ergun Babahan ve Gökhan Bacık, ABD'nin suikastle öldürdüğü İranlı general Kasım Süleymani'yi ve İran'ın Türkiye'ye yönelik din temelli politikalarını konuştu.

Gökhan Bacık: 90’lı yıllarda Süleymani Türkiye’de örgütlenmeye çalıştı ama başaramadı

Menzil Tarikatı bir süredir Türkiye’nin gündeminde ve devlet içindeki örgütlenmesi tartışılıyor. Gökhan Bacık ile bu hafta cemaat ve tarikatların Sünni İslam’daki ve Türkiye’deki rolünü, devlet ile ilişikisini konuştuk… İşte ana başlıklar… Keyifli dinlemeler...Türkiye, tarikatların hep etkili ve devletle ilişki içinde olduğu bir toplum olmuştur…Devlet bu tarikatları kamuoyunda tartışmasa bile bir veri olarak kabul eder ve ilişki kurar… Osmanlı’da da bu böyledir…Ancak burada dikkat çekici olan şudur: Bu ilişkide hep devletin dediği olur. Eğer sonradan devletin bakışı değişirse, çok şiddetle ezer…Türk tarihinde bazı tarikatlar yükselir, bazıları düşer. Tarikatların ve cemaatlerin devleti değiştirmesi Türk tarihinde olan bir şey değildir…Türkiye Batılı anlamda demokratikleşecekse, bu sosyal yapısıyla demokratikleşecek…Bu tarikatlar ve cemaatler de İslam’ın yenilenmemesinin nedenlerinden biridir. Tarikat ana akım İslamı başka bir din haline getirir.Menzil Grubu, Türkiye’deki tarikatların en başta gelenlerinden biri…Menzil Grubu, Kürtlerin Nakşibendiliğe geçmesinde önemli bir rol oynamıştır. Devlet Menzil’in üzerine giderse, Kürtlük ağır basabilir birden…1992’de bugünkü şeyh Abdülbaki ağabeyinin yerini aldı. Tarikatlar bir nevi monarşi gibidir, silsile şeklinde devam eder…Halbuki Sünnilikte halifenin tayini halk tarafından seçilmesi esastır. Bu tarikatlar ciddi para gücünü kontrol eder ama din dediğiniz yerde paranın olmaması mümkün değil. Kutsal kitaplarda da böyledirDavutoğlu bir tarikat çizgisinde değildir, kendisi dini bir otoritedir. Çağdaş İslami hareketlerden birinin lideridir.Davutoğlu ve çevresi şehirli İslamı temsil ettiği için tarikatları doğal kabul eder ama mesafeye koyar…Türkiye’de AKP ve tarikatlar popülist Sünniliği temsil eder. Türkiye’deki krizin adı Sünnilik krizidir…

Menzil Tarikatı bir süredir Türkiye’nin gündeminde ve devlet içindeki örgütlenmesi tartışılıyor. Gökhan Bacık ile bu hafta cemaat ve tarikatların Sünni İslam’daki ve Türkiye’deki rolünü, devlet ile ilişikisini konuştuk… İşte ana başlıklar… Keyifli dinlemeler... Türkiye, tarikatların hep etkili ve devletle ilişki içinde olduğu bir toplum olmuştur… Devlet bu tarikatları kamuoyunda tartışmasa bile bir veri olarak kabul eder ve ilişki kurar… Osmanlı’da da bu böyledir… Ancak burada dikkat çekici olan şudur: Bu ilişkide hep devletin dediği olur. Eğer sonradan devletin bakışı değişirse, çok şiddetle ezer… Türk tarihinde bazı tarikatlar yükselir, bazıları düşer. Tarikatların ve cemaatlerin devleti değiştirmesi Türk tarihinde olan bir şey değildir… Türkiye Batılı anlamda demokratikleşecekse, bu sosyal yapısıyla demokratikleşecek… Bu tarikatlar ve cemaatler de İslam’ın yenilenmemesinin nedenlerinden biridir. Tarikat ana akım İslamı başka bir din haline getirir. Menzil Grubu, Türkiye’deki tarikatların en başta gelenlerinden biri… Menzil Grubu, Kürtlerin Nakşibendiliğe geçmesinde önemli bir rol oynamıştır. Devlet Menzil’in üzerine giderse, Kürtlük ağır basabilir birden… 1992’de bugünkü şeyh Abdülbaki ağabeyinin yerini aldı. Tarikatlar bir nevi monarşi gibidir, silsile şeklinde devam eder… Halbuki Sünnilikte halifenin tayini halk tarafından seçilmesi esastır. Bu tarikatlar ciddi para gücünü kontrol eder ama din dediğiniz yerde paranın olmaması mümkün değil. Kutsal kitaplarda da böyledir Davutoğlu bir tarikat çizgisinde değildir, kendisi dini bir otoritedir. Çağdaş İslami hareketlerden birinin lideridir. Davutoğlu ve çevresi şehirli İslamı temsil ettiği için tarikatları doğal kabul eder ama mesafeye koyar… Türkiye’de AKP ve tarikatlar popülist Sünniliği temsil eder. Türkiye’deki krizin adı Sünnilik krizidir…

Gökhan Bacık: Türkiye’yi Nakşistan olarak tanımlayabiliriz

Gidişat'ta Ergun Babahan'ın konuğu Gökhan Bacık...

Gökhan Bacık: Korona, ulus devletin ve din kurumunun sorgulanmasına yol açacak

Gökhan Bacık ile Gidişat’ta bu hafta İslam Kültürü’nün geri kalmış ve kadın meselesindeki rolünü, Batı Medeniyeti karşısındaki yenilgisinin nedenlerini konuştuk.

Gökhan Bacık: Diyanet 'Fakirlik bir kaderdir' dedi çünkü Türkiye'de din adamları yoksulluk nedir bilmez…

Ergun Babahan, Gökhan Bacık ile bu haftaki Gidişat Programı’nda pazar günü yapılacak İstanbul seçimlerini konuştu.

Gökhan Bacık: Ekrem İmamoğlu İstanbul’u kazanmış  olmayacak, Erdoğan’ı yenecek

Erdoğan’ın belediye başkanlarını Saray’a davet etmesi siyaseten sıkışmışlığının göstergesi. Meşrutiyet oluşturmak zorunda…Gökhan Bacık ile AKP-MHP İttifakı’nın Kürt meselesinde geldiği noktayı, Kürtlere karşı kullandığı dilin açabileceği sorunları ve Suriye’de oynayabileceği rolün sınırlarını konuştuk. Ayrıca Ali Babacan’ın kuracağı partinin AKP’ye nasıl zorlayabileceğini, anketlerin neler anlattığını ve Erdoğan’ın başkanları neden Saray’a davet etmek zorunda kaldığını ele aldık… İşte başlıklar:Anketlerdeki düşüş, ekonominin tablosu, Erdoğan’ın istediği rejimi kuramamış olması bu daveti zorunlu kıldıDevletin Kürtlere önerdiği tek çözüm yolu, asimile olun… Parlamentoda olmayın, Erdoğan’a karşı güç oluşturmayın, belediye kazanmayın…Kürtler bugün Türkiye’deki siyasi dengeleri değiştirecek bir güç oldularO zaman kimse Kürtlerle biraraya gelmesin, Kürtler şeytanlaştırılsın diye bir siyaset uygulanıyor, böyle bir dil kullanıyor. Devletin kullandığı bu dil sokakta, kahvede katlanarak büyüyor…Kürtlere siyasi yeteneklerini kullandırmama yolunda bir siyaset izleniyor, bu uzun vadede çok sıkıntı yaratacak bir yolBugün Türkiye’nin Kürt meselesi az gelişmişlik meselesi değil. Önce demokrasi meselesi oldu, bugün artık kimlik meselesi haline geldi…Artık demokrasiyi verseniz de kimlik aşamasına ulaştı Kürt meselesi…Türkiye’nin gücü Suriye’de tek yanlı ajanda dayatmaya yetecek boyutta değil…Rusya’nın Suriye’ye bu kadar müdahil olmasının nedeni, İslamcı radikalizm endişesindendi ve Türkiye’nin bu grupların arkasında olduğunu biliyorduAvrupa’nın hangi ülkesine giderseniz gidin, Türkiye radikalizmle eşleştirmiş durumdadır. Doğru veya gerçek, algı bu…

Erdoğan’ın belediye başkanlarını Saray’a davet etmesi siyaseten sıkışmışlığının göstergesi. Meşrutiyet oluşturmak zorunda… Gökhan Bacık ile AKP-MHP İttifakı’nın Kürt meselesinde geldiği noktayı, Kürtlere karşı kullandığı dilin açabileceği sorunları ve Suriye’de oynayabileceği rolün sınırlarını konuştuk. Ayrıca Ali Babacan’ın kuracağı partinin AKP’ye nasıl zorlayabileceğini, anketlerin neler anlattığını ve Erdoğan’ın başkanları neden Saray’a davet etmek zorunda kaldığını ele aldık… İşte başlıklar: Anketlerdeki düşüş, ekonominin tablosu, Erdoğan’ın istediği rejimi kuramamış olması bu daveti zorunlu kıldı Devletin Kürtlere önerdiği tek çözüm yolu, asimile olun… Parlamentoda olmayın, Erdoğan’a karşı güç oluşturmayın, belediye kazanmayın… Kürtler bugün Türkiye’deki siyasi dengeleri değiştirecek bir güç oldular O zaman kimse Kürtlerle biraraya gelmesin, Kürtler şeytanlaştırılsın diye bir siyaset uygulanıyor, böyle bir dil kullanıyor. Devletin kullandığı bu dil sokakta, kahvede katlanarak büyüyor… Kürtlere siyasi yeteneklerini kullandırmama yolunda bir siyaset izleniyor, bu uzun vadede çok sıkıntı yaratacak bir yol Bugün Türkiye’nin Kürt meselesi az gelişmişlik meselesi değil. Önce demokrasi meselesi oldu, bugün artık kimlik meselesi haline geldi… Artık demokrasiyi verseniz de kimlik aşamasına ulaştı Kürt meselesi… Türkiye’nin gücü Suriye’de tek yanlı ajanda dayatmaya yetecek boyutta değil… Rusya’nın Suriye’ye bu kadar müdahil olmasının nedeni, İslamcı radikalizm endişesindendi ve Türkiye’nin bu grupların arkasında olduğunu biliyordu Avrupa’nın hangi ülkesine giderseniz gidin, Türkiye radikalizmle eşleştirmiş durumdadır. Doğru veya gerçek, algı bu…

Gökhan Bacık: Devlet, Kürtlerin meşru yoldan kazandığı güçten rahatsız…

Gökhan Bacık ile bu hafta Ali Babacan’ın partisinin duruşunu, Türkiye siyasetine muhtemel etkilerini konuştuk. Bacık, ekonomik gidişatın Erdoğan’ın siyasi hayatı domine etmesine izin vermeyecek bir tablo ortaya çıkardığını, AKP için tek çıkış yolunun demokrasiden vazgeçmesi olduğunu söyledi.Erdoğan’ın negatif siyasetinin gelip muhafazakar hareketi cezalandırma noktasına geldiğini, Şehir Üniversitesi’ne el konulmasının bunun açık örneği olduğunu söyledi. AKP’nin Babacan’a karşı argümanı yok, yapacağı tek şey daha fazla otoriterleşip baskıyı arttırmak olduğunu vurgulayan Bacık’la sohbetimizin ana başlıları şöyle:Bugün Türkiye ayak takımının normlarına göre yönetelim anlayışına sahip bir ekibin idaresi altında yaşıyorAli Babacan hareketi Merkez Sağ’ın bir ilüzyonu aslında. Farklı insanları bir araya getirince sorunlar çözeriz yaklaşımı gerçekçi değil…Türkiye’nin şu anda korkmadan, çekinmeden özgürlükler sorununun üzerine gideceğini söyleyen bir partiye ihtiyacı varBabacan’ın dezavantajı AKP’nin hala halk desteğine sahip olması ve Erdoğan’ın yapacağı karşı hamle… Davutoğlu’na karşı Şehir Üniversitesi hamlesi yapıldıEkonominin düzelmeme nedeni artık AKP’nin kitleyle kurduğu ekonomik ilişki modeli. AKP’nin kurduğu düzenle ekonomi düzelmezİYİ Parti alternatifsizlikten dolayı sahneye çıktı. Babacan’ın en çok oy alacağı partilerin başında İYİ Parti geliyorBabacan yüzde 5 bile oy alsa, Erdoğan için öldürücü sonuçları olur çünkü artık birinci parti olması yetmez AKP’nin… Domine etmesi lazım

Gökhan Bacık ile bu hafta Ali Babacan’ın partisinin duruşunu, Türkiye siyasetine muhtemel etkilerini konuştuk. Bacık, ekonomik gidişatın Erdoğan’ın siyasi hayatı domine etmesine izin vermeyecek bir tablo ortaya çıkardığını, AKP için tek çıkış yolunun demokrasiden vazgeçmesi olduğunu söyledi. Erdoğan’ın negatif siyasetinin gelip muhafazakar hareketi cezalandırma noktasına geldiğini, Şehir Üniversitesi’ne el konulmasının bunun açık örneği olduğunu söyledi. AKP’nin Babacan’a karşı argümanı yok, yapacağı tek şey daha fazla otoriterleşip baskıyı arttırmak olduğunu vurgulayan Bacık’la sohbetimizin ana başlıları şöyle: Bugün Türkiye ayak takımının normlarına göre yönetelim anlayışına sahip bir ekibin idaresi altında yaşıyor Ali Babacan hareketi Merkez Sağ’ın bir ilüzyonu aslında. Farklı insanları bir araya getirince sorunlar çözeriz yaklaşımı gerçekçi değil… Türkiye’nin şu anda korkmadan, çekinmeden özgürlükler sorununun üzerine gideceğini söyleyen bir partiye ihtiyacı var Babacan’ın dezavantajı AKP’nin hala halk desteğine sahip olması ve Erdoğan’ın yapacağı karşı hamle… Davutoğlu’na karşı Şehir Üniversitesi hamlesi yapıldı Ekonominin düzelmeme nedeni artık AKP’nin kitleyle kurduğu ekonomik ilişki modeli. AKP’nin kurduğu düzenle ekonomi düzelmez İYİ Parti alternatifsizlikten dolayı sahneye çıktı. Babacan’ın en çok oy alacağı partilerin başında İYİ Parti geliyor Babacan yüzde 5 bile oy alsa, Erdoğan için öldürücü sonuçları olur çünkü artık birinci parti olması yetmez AKP’nin… Domine etmesi lazım

Gökhan Bacık: Erdoğan için tek çıkış yolu demokrasiden vazgeçmesi

Suriye'de İdlib üzerinden yükselen tansiyon, Türkiye-Rusya ilişkilerini de derinden sarsıyor.Ankara, bölgede cihatçılarla operasyon başlatırken Cumhurbaşkanı Erdoğan, bunun bir savaş olduğunu söylüyor.Gökhan Bacık, Gidişat'ta Ergun Babahan'la İdlib'de son durumu analiz ederken Rusya'nın Şam rejimi üzerindeki misyonunu masaya yatırıyor. Gökhan Bacık'ın görüşlerinden öne çıkan başlıklar şöyle:- Ruslar buraya bu kadar yatırım yaptı, sorununun onların istediği şekilde olacağını görmek için bölge uzmanı olmaya gerek yok- Türkiye’de böyle tarihsel yanlışlıklar var. Dış politikanın siyaset üstü görülmesi bunlardan biri… Oysa en çok muhalefetin olması gereken yerdir- Türkiye dünya ölçeğinde büyük bir ülke değildir, ya Batıcı ya da Avrasyacı olmak zorundadır- Davutoğlu’nun bugün söyledikleri yeni değil, Demirel 1960’lı yıllarda benzer şeyleri söyledi…- Osman Kavala, Amerikalılarla işbirliği içinde darbe yapmaya çalışmakla suçlanıyor ama Türkiye şu an ABD’den yardım istiyor- Machiavelli’nin Prens’e tavsiyesi: Sen küçük devletsen büyük devletlerle dans ederken dikkatli olman gerekir

Suriye'de İdlib üzerinden yükselen tansiyon, Türkiye-Rusya ilişkilerini de derinden sarsıyor. Ankara, bölgede cihatçılarla operasyon başlatırken Cumhurbaşkanı Erdoğan, bunun bir savaş olduğunu söylüyor. Gökhan Bacık, Gidişat'ta Ergun Babahan'la İdlib'de son durumu analiz ederken Rusya'nın Şam rejimi üzerindeki misyonunu masaya yatırıyor.  Gökhan Bacık'ın görüşlerinden öne çıkan başlıklar şöyle: - Ruslar buraya bu kadar yatırım yaptı, sorununun onların istediği şekilde olacağını görmek için bölge uzmanı olmaya gerek yok - Türkiye’de böyle tarihsel yanlışlıklar var. Dış politikanın siyaset üstü görülmesi bunlardan biri… Oysa en çok muhalefetin olması gereken yerdir - Türkiye dünya ölçeğinde büyük bir ülke değildir, ya Batıcı ya da Avrasyacı olmak zorundadır - Davutoğlu’nun bugün söyledikleri yeni değil, Demirel 1960’lı yıllarda benzer şeyleri söyledi… - Osman Kavala, Amerikalılarla işbirliği içinde darbe yapmaya çalışmakla suçlanıyor ama Türkiye şu an ABD’den yardım istiyor - Machiavelli’nin Prens’e tavsiyesi: Sen küçük devletsen büyük devletlerle dans ederken dikkatli olman gerekir

Gökhan Bacık: Rusya, Suriye meselesinin çözümünü Esad Rejimi’nin restorasyonu olarak görüyor

Gökhan Bacık ile bu hafta 100 yaşına yaklaşan Cumhuriyet’in yaşadığı krizi konuştuk. Gerek İslamcıların, gerekse Kemalistlerin inkara dayanan ve dünyadan kopan bakış açısının nedenleri ve muhtemel sonuçları ne olacak… İşte ana başlıklar:Oysa Cumhuriyet’in temel ilkesi egemenliğin kayıtsız şartsız millete ait olmasıdır. Cumhuriyet’in kuruluşunun 100 yıl ardından tablo parlak görünmüyor.Hukuk devleti problemi var, hala sivil anayasa yapılamamış durumda.Biz “Yıkılmadık ayaktayız” modunda mı gideceğiz, sorunları görüp üzerine mi gideceğiz?Ortada vatandaşlık üzerine kurulu ulusal yapı kırıldığı için herkes kabilesine dönmüş durumda.Bu tablonun nedeni, ortada bir ulusun olmaması…Cumhuriyet kutlamaları sekülerlerin AKP’ye bir cevabı aslında: Kalabalık istiyorsan bende de kalabalık var.Kemalizm bugüne kadar kendi dışında bir şeyi üstün görüyordu, o da Batı kültürüydü. Kendi dışında bir de bilimi üstün görüyordu. Bu 1990’ların başından itibaren yıpranmaya başladı.Türkiye İslami harekatında ve Kemalizmi’nde artık entelektüel müdahale yok.Türkiye halkı dünyadan kopmayı kabullenmiş durumda, bu da iyi bir şey değil.

Gökhan Bacık ile bu hafta 100 yaşına yaklaşan Cumhuriyet’in yaşadığı krizi konuştuk. Gerek İslamcıların, gerekse Kemalistlerin inkara dayanan ve dünyadan kopan bakış açısının nedenleri ve muhtemel sonuçları ne olacak… İşte ana başlıklar: Oysa Cumhuriyet’in temel ilkesi egemenliğin kayıtsız şartsız millete ait olmasıdır.  Cumhuriyet’in kuruluşunun 100 yıl ardından tablo parlak görünmüyor. Hukuk devleti problemi var, hala sivil anayasa yapılamamış durumda. Biz “Yıkılmadık ayaktayız” modunda mı gideceğiz, sorunları görüp üzerine mi gideceğiz? Ortada vatandaşlık üzerine kurulu ulusal yapı kırıldığı için herkes kabilesine dönmüş durumda. Bu tablonun nedeni, ortada bir ulusun olmaması… Cumhuriyet kutlamaları sekülerlerin AKP’ye bir cevabı aslında: Kalabalık istiyorsan bende de kalabalık var. Kemalizm bugüne kadar kendi dışında bir şeyi üstün görüyordu, o da Batı kültürüydü. Kendi dışında bir de bilimi üstün görüyordu. Bu 1990’ların başından itibaren yıpranmaya başladı. Türkiye İslami harekatında ve Kemalizmi’nde artık entelektüel müdahale yok. Türkiye halkı dünyadan kopmayı kabullenmiş durumda, bu da iyi bir şey değil.

Gökhan Bacık: Cumhuriyet Bayramı kutlanırken Cizre’ye kayyım atandı, kimse bunu konuşmuyor

2019’la birlikte bir 10 yıllık zaman dilimini geride bırakıyor ce 2020’lere giriyoruz. Türkiye, AKP iktidarının göreve geldiği 2023 hedeflerinden uzaklaşmış değil de tamamen kopmuş durumda. Ülkeyi yoksulluk, yolsuzluzluk ve hukuksuzluk batağında debelenip duruyor. Komşularla sıfır sorun politikası dünyanın her yerinde sorun yaratma haline dönüşmüş durumda. Türkiye’nin dış politikadaki geleceği karanlık görünüyor. Fehim Taştekin ile 2109 Türkiye dış politikasını değerlendirdik, 2020’li yıllara bakmaya çalıştık.

Fehim Taştekin: 2020'ye girerken bagaj felaket senaryosuyla dolu

Ergun Babahan ve Gökhan Bacık bu hafta Gidişat’ta Suriye’nin İdlib kentinde hava saldırısı sonucusu 33 Türk askerinin hayatını kaybetmesiyle yaşanan gerilimi mercek altına alıyor.

Gökhan Bacık: Erdoğan geri adım atmazsa, Rusya vurmaya devam eder

Gidişat’ta Türkiye’nin içinde bulunduğu dış politika açmazlarını tartışmaya devam ediyoruz. Türkiye, Ege’de Yunanistan ile yaşadığı sıkıntıyı Libya kıyılarına kadar taşıdı ancak bu hamlesi çok uluslu bir cepheyle yüz yüze kalması sonucunu doğurdu. Arap Birliği’nden Avrupa Birliği’ne, Amerika Birleşik Devletleri’nden Rusya’ya kadar hiç bir ülke Akdeniz’i “Türk Gölü” haline getirecek bu anlaşmaya destek vermedi, reddi yolunda karar açıkladı.

Taştekin: Libya'da Türkiye'nin karşısında çoklu cephe oluşuyor

Gidişat'ta Ergun Babahan ve Fehim Taştekin, Libya bağlamında Türkiye-Rusya ilişkilerini konuştu.

Taştekin: Hesap yoksunu bir macerayla kendilerini Rusya'nın kapısında buldular

Fehim Taştekin ile bu hafta İdlib’te giderek artan gerilimi, Türk Silahlı Kuvvetleri gözetim merkezinin Suriye ordusu tarafından kuşatılmasını, Amerika’nın İdlib’teki El Kaide unsurlarını bombalaması sonucu ortaya çıkan tabloyu konuştuk…Moskova’dan istediğini bulamayan Erdoğan’ın NATO’ya sıcak mesajlar vermesi, Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu’nun çark edip “Rusya’dan savaş uçağı alacağız demedim” açıklaması yapması neyin işareti bunun cevabını aradık. İşte Taştekin’in sözleri:“Türkiye ne Rusya’dan ne de ABD’den vazgeçecek durumda. Bu ikili siyasetin Suriye sahnesine doğrudan yansımalarını görüyoruz. Evet, Rusya eninde sonunda Türkiye’yi Şam’la yeniden aynı çizgiye getirecek bir yol haritası izliyor. Ama Türkiye bir yandan Rusya sayesinde sahada olabildiğinin bilincinde hareket ederken diğer taraftan ABD ile kavga görüntüsüne rağmen Amerikan planlarının dışına çıkamıyor. ABD de Türkiye’nin Fırat’ın batısında olmasını birkaç açıdan yararlı görüyor: Birincisi Türk askeri varlığı İdlib düğümünün çözülmesini geciktiriyor. İdlib çözülürse sıra Amerikan nüfuz alanına yani Fırat’ın doğusuna gelecek. İdlib’in bu hali sürdükçe Suriye devletinin toparlanması da mümkün olmayacak. Zayıf düşürülmüş Suriye ABD’nin istediği bir sonuç. Türkiye’nin Rusya ile ortaklığı ilk bakışta ABD açısından sorun gibi algılansa da özünde buradaki örgütlerin varlığını sürdürmesine yarıyor. Erdoğan’ın Moskova ziyaretinin ardından İdlib’de ‘Türkiye Sınırlarını Yıkma Yürüyüşü’ düzenlendi. Bunun arkasında İdlib’i kontrol eden örgütler var. Türkiye’nin kalkan işlevi görmesini istiyorlar. Bu yürüyüşlerle hem Batı hem Türkiye üzerinde baskı kurma amacı güdülüyor. Elbette insani bir tablo üzerinden yürütülen bir kampanya. Batıya ‘1 milyon mülteci kapına dayanır’ diyerek Rusya ve Suriye üzerindeki baskının artırılmasını hedefliyorlar. Bu mesaj mülteci meselesini şantaj olarak kullanan Türkiye’nin de işine geliyor. Ama baskının diğer kolu Türkiye’ye yönelik. Orada da ‘Türkiye askeri varlığıyla bizi korusun’ deniliyor. Dahası buradaki El Kaide çizgisindeki örgütler Türklere ‘dinsiz’, Türkiye Cumhuriyeti’ne “tağuti rejim” deseler de Türkiye’nin doğrudan savaşa katılmasını dört gözle bekliyorlar. Böylece ‘Küffarın sağları bölünecek’ diyorlar. En azından Bu olmayacaksa da Türkiye’nin en azından sınırları açık tutmasını istiyorlar. Türkiye’ye karşı şu an düşmanlık etmiyorlarsa maslahatları bunu gerektiriyor. Maslahat ortadan kalktığında silahlarını Türkiye’ye doğrultmaları şaşırtıcı olmayacaktır.Erdoğan’ın üç hafta içinde Fırat’ın doğusunda güvenli bölge planı istenildiği gibi yürümezse kendi planlarını uygulayacakları yönündeki sözleri yeni bir duruma işaret etmiyor. Moskova dönüşü 32 km derinliğindeki bölge ısrarından vazgeçip ABD’nin sunduğu planı kabul etmelerindeki mantığı gayet net izah etti. Şimdilik bu kadarına razı olalım sonrası Allah kerim anlayışı burada da kendini tekrarlıyor. Sahaya bir intikal edelim yeni fırsatlar çıkar ya da fiili durumlar yaratılır biz de bildiğimizi yaparız yaklaşımı bu. Ama ABD’nin tutumu belirleyici olacaktır. Amerikan yönetiminin şu anki pozisyonu, Türkiye’nin istediğini yapmasına imkân vermiyor. Ama yarın Trump ya da seçim sonrası yeni yönetim başka bir pozisyon belirleyebilir. O yüzden Kürtler Rusya seçeneğini tekrar yakın planda tutma gereği duyuyor. İlham Ahmed’in Hmeymim’e gidip görüşmeler yapmasını bu çerçevede görmek lazım.”

Fehim Taştekin ile bu hafta İdlib’te giderek artan gerilimi, Türk Silahlı Kuvvetleri gözetim merkezinin Suriye ordusu tarafından kuşatılmasını, Amerika’nın İdlib’teki El Kaide unsurlarını bombalaması sonucu ortaya çıkan tabloyu konuştuk… Moskova’dan istediğini bulamayan Erdoğan’ın NATO’ya sıcak mesajlar vermesi, Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu’nun çark edip “Rusya’dan savaş uçağı alacağız demedim” açıklaması yapması neyin işareti bunun cevabını aradık. İşte Taştekin’in sözleri: “Türkiye ne Rusya’dan ne de ABD’den vazgeçecek durumda. Bu ikili siyasetin Suriye sahnesine doğrudan yansımalarını görüyoruz. Evet, Rusya eninde sonunda Türkiye’yi Şam’la yeniden aynı çizgiye getirecek bir yol haritası izliyor. Ama Türkiye bir yandan Rusya sayesinde sahada olabildiğinin bilincinde hareket ederken diğer taraftan ABD ile kavga görüntüsüne rağmen Amerikan planlarının dışına çıkamıyor.  ABD de Türkiye’nin Fırat’ın batısında olmasını birkaç açıdan yararlı görüyor: Birincisi Türk askeri varlığı İdlib düğümünün çözülmesini geciktiriyor. İdlib çözülürse sıra Amerikan nüfuz alanına yani Fırat’ın doğusuna gelecek. İdlib’in bu hali sürdükçe Suriye devletinin toparlanması da mümkün olmayacak. Zayıf düşürülmüş Suriye ABD’nin istediği bir sonuç. Türkiye’nin Rusya ile ortaklığı ilk bakışta ABD açısından sorun gibi algılansa da özünde buradaki örgütlerin varlığını sürdürmesine yarıyor.  Erdoğan’ın Moskova ziyaretinin ardından İdlib’de ‘Türkiye Sınırlarını Yıkma Yürüyüşü’ düzenlendi. Bunun arkasında İdlib’i kontrol eden örgütler var. Türkiye’nin kalkan işlevi görmesini istiyorlar. Bu yürüyüşlerle hem Batı hem Türkiye üzerinde baskı kurma amacı güdülüyor. Elbette insani bir tablo üzerinden yürütülen bir kampanya.  Batıya ‘1 milyon mülteci kapına dayanır’ diyerek Rusya ve Suriye üzerindeki baskının artırılmasını hedefliyorlar. Bu mesaj mülteci meselesini şantaj olarak kullanan Türkiye’nin de işine geliyor. Ama baskının diğer kolu Türkiye’ye yönelik. Orada da ‘Türkiye askeri varlığıyla bizi korusun’ deniliyor. Dahası buradaki El Kaide çizgisindeki örgütler Türklere ‘dinsiz’, Türkiye Cumhuriyeti’ne “tağuti rejim” deseler de Türkiye’nin doğrudan savaşa katılmasını dört gözle bekliyorlar.  Böylece ‘Küffarın sağları bölünecek’ diyorlar. En azından Bu olmayacaksa da Türkiye’nin en azından sınırları açık tutmasını istiyorlar. Türkiye’ye karşı şu an düşmanlık etmiyorlarsa maslahatları bunu gerektiriyor. Maslahat ortadan kalktığında silahlarını Türkiye’ye doğrultmaları şaşırtıcı olmayacaktır. Erdoğan’ın üç hafta içinde Fırat’ın doğusunda güvenli bölge planı istenildiği gibi yürümezse kendi planlarını uygulayacakları yönündeki sözleri yeni bir duruma işaret etmiyor. Moskova dönüşü 32 km derinliğindeki bölge ısrarından vazgeçip ABD’nin sunduğu planı kabul etmelerindeki mantığı gayet net izah etti. Şimdilik bu kadarına razı olalım sonrası Allah kerim anlayışı burada da kendini tekrarlıyor.  Sahaya bir intikal edelim yeni fırsatlar çıkar ya da fiili durumlar yaratılır biz de bildiğimizi yaparız yaklaşımı bu. Ama ABD’nin tutumu belirleyici olacaktır. Amerikan yönetiminin şu anki pozisyonu, Türkiye’nin istediğini yapmasına imkân vermiyor. Ama yarın Trump ya da seçim sonrası yeni yönetim başka bir pozisyon belirleyebilir. O yüzden Kürtler Rusya seçeneğini tekrar yakın planda tutma gereği duyuyor. İlham Ahmed’in Hmeymim’e gidip görüşmeler yapmasını bu çerçevede görmek lazım.”

Taştekin: Türk askerinin Fırat’ın batısında kalması ABD’nin çıkarına

Uzun zamandır donanmasına yatırım yapan Türkiye bölgenin en önemli deniz kuvvetlerinden biri ve bu gücünü Akdeniz’de gösteriyor. Avrupa Birliği ve Amerikan yönetimin itirazlarına rağmen Kıbrıs açıklarında doğalgaz ve petrol arıyor, bölgeden Avrupa’ya gaz taşıyacak boru hattını engellemek için Libya’nın yetkisi tartışmalı hükümeti ile hukuken geçerliliği tartışmalı bir anlaşma imzalıyor.Türkiye şu anda oyun kurucudan çok oyun bozucu kimliğine sahip. Elindeki mülteci kartı başta Almanya olmak üzere Avrupa ülkelerinin tepkilerini yumuşatmakta etkili şu anda ama bu ne kadar sürecek belirsiz çünkü Akdeniz giderek ısınıyor ve Avrupa’nın ve üyelerinin enerji çıkarları gündemde.Bu arada Rusya’nın Libya iç savaşında aktif bir biçimde Türkiye’nin hasmı General Hafter’in yanında yer alması denklemi daha da karmaşık hale getiriyor. Bu tabloda Arap Birliği, LNA’yı destekleyen İtalya ve Avrupa Birliği, Amerika Birleşik Devletleri, İsrail, Mısır, Lübnan gibi çok sayıda ülke bu gelişmeye karşı çıkıyor. Türkiye uluslararası arenada yalnızları oynuyor. Gelişmeleri Fehim Taştekin ile değerlendirdik:“Cumhurbaşkanı Erdoğan, Libya ile Münhasır Ekonomik Bölge sınırlarını belirleyen anlaşma ile bir taşla birkaç kuş vuruyor. Bunu anlaşmanın uluslararası hukuk açısından geçerliliğiyle ilgili son derece kritik tartışmalardan bağımsız olarak söylüyorum. Libya dosyası aldığı yeni boyutla, Erdoğan’a iç kamuoyunu oyalayacak başka bir müdahale alanı sunuyor. Yine bir ulusal beka meselesi önümüzde.İç kamuoyunu bastırmak için geçerli bir kart. İkinci bir mesele; Libya, 2011’den beri başarısız bir müdahale alanı. Önce NATO müdahalesinin parçası olup silahlı isyanı kışkırtan daha sonra iç savaşın tarafı haline gelen Türkiye’nin savunulması zor politikası birden bire Akdeniz’deki enerji savaşı ve ülkenin yüksek çıkarlarıyla ilintili hale getirildi.Libya ile mutabakat, Mavi Vatan’ı savunmaksa kim İslamcı güçlerle kirli ilişkileri sorgulamaya cesaret eder? Türkiye, gönderilen gemilerle BM’nin silah ambargosunu delen ülke durumuna sokulmuşken Akdeniz’deki stratejik oyu Libya’daki dehşet dengesine bina ediliyor. Anlaşmanın geçerliliğinden bağımsız olarak Erdoğan uluslararası alanda da tepe tepe kullanabileceği bir kart elde etmiş oldu.Akdeniz’de mutabakatın çözemeyeceği bir denklem var; savaş kızışacak.Libya ile yapılan anlaşmanın Libya ayağında sakatlıklar var. Ülke bölünmüş halde, iki hükümet iki parlamento, birbiriyle çatışan ordular ve milisler var. Tobruk’taki Temsilciler Meclisi, Erdoğan’ın anlaşmayı imzaladığı Trablus’taki Serrac hükümetini meşru görmüyor. Temsilciler Meclisi’ne göre hükümetin anlaşma yapma yetkisi yok. Bu meclis uluslararası anlaşmaların onay makamı. Üstelik Türkiye’ye alenen düşmanlık ilan eden bir pozisyona sahip. Burada gariplik çok. Erdoğan uluslararası tanınmış hükümetle anlaştığını söylüyor. Evet, BM Güvenlik Konseyi kararı ile bu hükümet Libya’yı temsil ediyor. Ama bu madalyonun bir yüzü. Savaşan tarafları barıştırmak için BM’nin arabuluculuğunda Aralık 2015’te Fas’ta bir mutabakat imzalanmıştı. BM o mutabakata destek verip bu mutabakata göre kurulacak hükümeti tanımıştı. İngilizlerin el çabukluğu ile geçirdiği bir karardı. Ama mutabakat ortada kaldı. İmzacılar bile imzalarına sahip çıkmadı. Ayrıca yasal süreçlerden geçip onaylanmadı.Bu mutabakata göre kurulan hükümet de Temsilciler Meclisi’nden onay almadı. Onay almış olsaydı dahi görev süresi bir yıldı. Yani bir taraf diyor ki “Bu hükümet onaylanmadığı için henüz göreve başlamış bile sayılmaz.” Garip bir şekilde BM temsilcisi de bu görüşü savunuyordu. Bir taraf da diyor ki “Meşruiyet kazandığını farz etsek bile hükümetin görev süresi Aralık 2016’da doldu.” Uluslararası toplum artık neyin hukuki olduğuyla ilgilenmiyor. Savaşan taraflardan kimin kazandığına bağlı olarak bu anlaşma çöpe gidecek ya da kalacak. Tabi anlaşmayı kurtarmak için Türkiye’nin yeni askeri maceralara atılması ihtimali de var. Libya savaşına daha fazla müdahil olabilirler. Deniz sınırlarını belirleyen anlaşmaya paralel olarak Libya’ya asker konuşlandırmaya imkân veren güvenlik anlaşması da imzalandı. Birbirini tamamlayan bir kurgu var. Bu anlaşma, Türkiye ile rakip bloklar arasındaki dolaylı savaşı kızıştıracaktır. Türkiye’nin karşısında büyük bir blok oluştu. Erdoğan’ın işi kolay değil. Ortada bir mutabakatla halledilemeyecek büyüklükte çetin bir mesele var.”

Uzun zamandır donanmasına yatırım yapan Türkiye bölgenin en önemli deniz kuvvetlerinden biri ve bu gücünü Akdeniz’de gösteriyor. Avrupa Birliği ve Amerikan yönetimin itirazlarına rağmen Kıbrıs açıklarında doğalgaz ve petrol arıyor, bölgeden Avrupa’ya gaz taşıyacak boru hattını engellemek için Libya’nın yetkisi tartışmalı hükümeti ile hukuken geçerliliği tartışmalı bir anlaşma imzalıyor. Türkiye şu anda oyun kurucudan çok oyun bozucu kimliğine sahip. Elindeki mülteci kartı başta Almanya olmak üzere Avrupa ülkelerinin tepkilerini yumuşatmakta etkili şu anda ama bu ne kadar sürecek belirsiz çünkü Akdeniz giderek ısınıyor ve Avrupa’nın ve üyelerinin enerji çıkarları gündemde. Bu arada Rusya’nın Libya iç savaşında aktif bir biçimde Türkiye’nin hasmı General Hafter’in yanında yer alması denklemi daha da karmaşık hale getiriyor. Bu tabloda Arap Birliği, LNA’yı destekleyen İtalya ve Avrupa Birliği, Amerika Birleşik Devletleri, İsrail, Mısır, Lübnan gibi çok sayıda ülke bu gelişmeye karşı çıkıyor. Türkiye uluslararası arenada yalnızları oynuyor. Gelişmeleri Fehim Taştekin ile değerlendirdik: “Cumhurbaşkanı Erdoğan, Libya ile Münhasır Ekonomik Bölge sınırlarını belirleyen anlaşma ile bir taşla birkaç kuş vuruyor. Bunu anlaşmanın uluslararası hukuk açısından geçerliliğiyle ilgili son derece kritik tartışmalardan bağımsız olarak söylüyorum. Libya dosyası aldığı yeni boyutla, Erdoğan’a iç kamuoyunu oyalayacak başka bir müdahale alanı sunuyor. Yine bir ulusal beka meselesi önümüzde. İç kamuoyunu bastırmak için geçerli bir kart. İkinci bir mesele; Libya, 2011’den beri başarısız bir müdahale alanı. Önce NATO müdahalesinin parçası olup silahlı isyanı kışkırtan daha sonra iç savaşın tarafı haline gelen Türkiye’nin savunulması zor politikası birden bire Akdeniz’deki enerji savaşı ve ülkenin yüksek çıkarlarıyla ilintili hale getirildi. Libya ile mutabakat, Mavi Vatan’ı savunmaksa kim İslamcı güçlerle kirli ilişkileri sorgulamaya cesaret eder? Türkiye, gönderilen gemilerle BM’nin silah ambargosunu delen ülke durumuna sokulmuşken Akdeniz’deki stratejik oyu Libya’daki dehşet dengesine bina ediliyor. Anlaşmanın geçerliliğinden bağımsız olarak Erdoğan uluslararası alanda da tepe tepe kullanabileceği bir kart elde etmiş oldu. Akdeniz’de mutabakatın çözemeyeceği bir denklem var; savaş kızışacak. Libya ile yapılan anlaşmanın Libya ayağında sakatlıklar var. Ülke bölünmüş halde, iki hükümet iki parlamento, birbiriyle çatışan ordular ve milisler var. Tobruk’taki Temsilciler Meclisi, Erdoğan’ın anlaşmayı imzaladığı Trablus’taki Serrac hükümetini meşru görmüyor. Temsilciler Meclisi’ne göre hükümetin anlaşma yapma yetkisi yok. Bu meclis uluslararası anlaşmaların onay makamı. Üstelik Türkiye’ye alenen düşmanlık ilan eden bir pozisyona sahip. Burada gariplik çok. Erdoğan uluslararası tanınmış hükümetle anlaştığını söylüyor. Evet, BM Güvenlik Konseyi kararı ile bu hükümet Libya’yı temsil ediyor. Ama bu madalyonun bir yüzü. Savaşan tarafları barıştırmak için BM’nin arabuluculuğunda Aralık 2015’te Fas’ta bir mutabakat imzalanmıştı. BM o mutabakata destek verip bu mutabakata göre kurulacak hükümeti tanımıştı. İngilizlerin el çabukluğu ile geçirdiği bir karardı. Ama mutabakat ortada kaldı. İmzacılar bile imzalarına sahip çıkmadı. Ayrıca yasal süreçlerden geçip onaylanmadı. Bu mutabakata göre kurulan hükümet de Temsilciler Meclisi’nden onay almadı. Onay almış olsaydı dahi görev süresi bir yıldı. Yani bir taraf diyor ki “Bu hükümet onaylanmadığı için henüz göreve başlamış bile sayılmaz.” Garip bir şekilde BM temsilcisi de bu görüşü savunuyordu. Bir taraf da diyor ki “Meşruiyet kazandığını farz etsek bile hükümetin görev süresi Aralık 2016’da doldu.” Uluslararası toplum artık neyin hukuki olduğuyla ilgilenmiyor. Savaşan taraflardan kimin kazandığına bağlı olarak bu anlaşma çöpe gidecek ya da kalacak. Tabi anlaşmayı kurtarmak için Türkiye’nin yeni askeri maceralara atılması ihtimali de var. Libya savaşına daha fazla müdahil olabilirler. Deniz sınırlarını belirleyen anlaşmaya paralel olarak Libya’ya asker konuşlandırmaya imkân veren güvenlik anlaşması da imzalandı. Birbirini tamamlayan bir kurgu var. Bu anlaşma, Türkiye ile rakip bloklar arasındaki dolaylı savaşı kızıştıracaktır. Türkiye’nin karşısında büyük bir blok oluştu. Erdoğan’ın işi kolay değil. Ortada bir mutabakatla halledilemeyecek büyüklükte çetin bir mesele var.”

Taştekin: Libya kartı netameli ama Erdoğan birkaç kuşu birden vuruyor

The Best Multi-Part Documentaries, with documentaries on Obama, Federer vs Nadal, the making of Star Wars, Netflix vs Blockbuster and more. Add episodes you're interested into your queue below!

Best Multi-Part Documentaries

The best podcast episodes of the most interesting stories and things. From skyping someone while they're in space, to tracking down and meeting a telephone scammer in person, to the story of a Galapagos. These episodes will keep you and all your friends entertained and captivated for hours. Learn something new in every episode! Add episodes you're interested into your queue below!