Eddy Schepers was de meesterknecht van Stephen Roche, de Ier die in 1987 zowel Giro, Tour als WK				wist te winnen. Eddy, zelf nog ex-winnaar van de Ronde van de Toekomst en een van de vele				gedoodverfde opvolgers van Eddy Merckx, maakte het allemaal mee vanop de eerste rij en vertelt				graag nog eens over het verraad van Sappada, de coup die hij samen met zijn kopman Stephen Roche				pleegde in de Giro van 1987

Eddy Schepers was de meesterknecht van Stephen Roche, de Ier die in 1987 zowel Giro, Tour als WK 				wist te winnen. Eddy, zelf nog ex-winnaar van de Ronde van de Toekomst en een van de vele 				gedoodverfde opvolgers van Eddy Merckx, maakte het allemaal mee vanop de eerste rij en vertelt 				graag nog eens over het verraad van Sappada, de coup die hij samen met zijn kopman Stephen Roche 				pleegde in de Giro van 1987

Eddy Schepers en het verraad van Sappada

Ward Bogaert trok naar de Vierdaagse van Duinkerke, waar hij zijn microfoon onder de neus mocht				schuiven van Kurt Van De Wouwer. Hij is sinds 2013 ploegleider bij Lotto-Soudal, maar de in				Herentals geboren en getogen klimmer debuteerde in de Tour van 1998.

Ward Bogaert trok naar de Vierdaagse van Duinkerke, waar hij zijn microfoon onder de neus mocht 				schuiven van Kurt Van De Wouwer. Hij is sinds 2013 ploegleider bij Lotto-Soudal, maar de in 				Herentals geboren en getogen klimmer debuteerde in de Tour van 1998.

De berggeit van Herentals

Reporter Ward Bogaert en zoon Nand, bijna 6, waren op een rommelmarkt in Sint-Amandsberg. 2 euro				gaf de vader aan de zoon mee.  Kwam de zoon terug met een trofeetje dat 30 eurocent had gekost. '2.4.1982', en				'Buren-Kortemark. 480 kilometer' stond erop.  Meer niet. Dus ging Ward op onderzoek.

Reporter Ward Bogaert en zoon Nand, bijna 6, waren op een rommelmarkt in Sint-Amandsberg. 2 euro 				gaf de vader aan de zoon mee. Kwam de zoon terug met een trofeetje dat 30 eurocent had gekost. '2.4.1982', en 				'Buren-Kortemark. 480 kilometer' stond erop. Meer niet. Dus ging Ward op onderzoek.

Op zoek naar de oorsprong

Surf naar dewielersite.net en tik Johan Sermon in. Bij 'uitslagen' lees je 1 regel. 2001. 2de				in Wieze, junioren. Voor de rest: veel witregels. Sermon was nochtans renner tot 2004, toen hij derdejaarsbelofte was.				Dat jaar haalde hij nog 1 keer de krant, al was het niet met een opvallende uitslag.

Surf naar <a href="http://dewielersite.net" rel="nofollow" target="_blank">dewielersite.net</a> en tik Johan Sermon in. Bij 'uitslagen' lees je 1 regel. 2001. 2de 				in Wieze, junioren. Voor de rest: veel witregels. Sermon was nochtans renner tot 2004, toen hij derdejaarsbelofte was. 				Dat jaar haalde hij nog 1 keer de krant, al was het niet met een opvallende uitslag.

Johan en Marco, dood in 1 kamer

Parijs-Roubaix 1996. Hoe zat dat nu weer in de ratrace richting Roubaix? En waarom mocht/moest				Johan Museeuw destijds winnen op de Vélodrome? Ward Bogaert op stap met de Leeuw.

Parijs-Roubaix 1996. Hoe zat dat nu weer in de ratrace richting Roubaix? En waarom mocht/moest 				Johan Museeuw destijds winnen op de Vélodrome? Ward Bogaert op stap met de Leeuw.

De Mapei-coup

Of hij met de fiets moest komen, vroeg Roger De Cock. Dat zou moeilijk zijn, voegde hij eraan toe, "want ik word er volgende maand 29, verstaat ge				me?" Roger is voor alle duidelijkheid 92. Hij is de oudste nog levende winnaar van de Scheldeprijs.				En ook de oudste nog levende winnaar van Parijs-Nice. Maar vooral: de oudste nog levende winnaar				van De Ronde van Vlaanderen. Je hoeft hem geen vragen te stellen, de verhalen komen vanzelf, altijd voorafgegaan door: "'k ga				ne keer zeggen é". En dan zegt hij het.

Of hij met de fiets moest komen, vroeg Roger De Cock. Dat zou moeilijk zijn, voegde hij eraan toe, "want ik word er volgende maand 29, verstaat ge 				me?" Roger is voor alle duidelijkheid 92. Hij is de oudste nog levende winnaar van de Scheldeprijs. 				En ook de oudste nog levende winnaar van Parijs-Nice. Maar vooral: de oudste nog levende winnaar 				van De Ronde van Vlaanderen. Je hoeft hem geen vragen te stellen, de verhalen komen vanzelf, altijd voorafgegaan door: "'k ga 				ne keer zeggen é". En dan zegt hij het.

Roger

Het moest een feestdag worden, 25 augustus 1969, zoals elke zomer. De grootste wielerkampioenen waren naar Zingem afgezakt, een dorpje langs de Schelde. Aan de kerk stond een draaimolen. In café In DeKlok speelde de fanfare. Maar ineens begon het te regenen en zette in de Dorpsstraat een man een stap naar voren. Het criterium van Zingem bestaat al lang niet meer, maar over die ene stap en de fatale gevolgen ervan spreken ze in Zingem nog tot op de dag van vandaag.

De Vloek van Zingem

Noël Dejonckheere is EU Manager van de CCC-ploeg van Greg Van Avermaet. Maar in zijn jonge jaren noemde ze hem ‘De Spanjaard van Lendelede’, naar zijn geboortedorp en, dat had u al door, een land in Zuid-Europa.  Hij won maar liefst 80 koersen bij de beroepsrenners, waaronder 6 ritten in de Vuelta en tientallen ritten in allerhande andere Spaanse koersen. Hoe belandt een Lendeledenaar in Spanje? En moeten we hem niet ‘De Amerikaan van Lendelede’ noemen, want ook daar won hij koers na koers.

De Spanjaard van Lendelede

Ferdi Van den Haute heeft een eigenaardig record op zijn naam.  Hij stond in 1984 op het podium van de Tour als geletruidrager, maar hij reed er nooit mee rond.				Twee uur later kwam de wedstrijdjury hem melden dat er een spijtige vergissing was.Niemand droeg korter het geel dan Ferdi Van den Haute.  Niettemin zijn het de gelukkigste uren uit zijn loopbaan.	Tot Radio Bahamontes die twee uren in een heel ander daglicht plaatste.

Ferdi Van den Haute heeft een eigenaardig record op zijn naam. Hij stond in 1984 op het podium van de Tour als geletruidrager, maar hij reed er nooit mee rond. 				Twee uur later kwam de wedstrijdjury hem melden dat er een spijtige vergissing was.Niemand droeg korter het geel dan Ferdi Van den Haute. Niettemin zijn het de gelukkigste uren uit zijn loopbaan.	Tot Radio Bahamontes die twee uren in een heel ander daglicht plaatste.

Twee uren in het geel

Hij was een wereldster in het pisterennen van de jaren ’50.  Hij won tientallen zesdaagses, onder andere aan de zijde van Rik Van Steenbergen.				Maar het enige wat van hem in het collectieve geheugen is overgebleven is dat de Deen Palle Lykke de schoonzoon was van Rik I.				En dat hij de gevangenis in belandde wegens dranksmokkel.  Ward Bogaert zocht Jos Meesters op. Gewezen pistier en goed bevriend met Palle.				Voor een gesprek over koers, over hoe het leven soms anders loopt, maar vooral over vriendschap. En hoe dat het belangrijkste is.

Hij was een wereldster in het pisterennen van de jaren ’50. Hij won tientallen zesdaagses, onder andere aan de zijde van Rik Van Steenbergen. 				Maar het enige wat van hem in het collectieve geheugen is overgebleven is dat de Deen Palle Lykke de schoonzoon was van Rik I. 				En dat hij de gevangenis in belandde wegens dranksmokkel. Ward Bogaert zocht Jos Meesters op. Gewezen pistier en goed bevriend met Palle. 				Voor een gesprek over koers, over hoe het leven soms anders loopt, maar vooral over vriendschap. En hoe dat het belangrijkste is.

Palle Lykke

Het audioluik van het koersmagazine Bahamontes

Toen Mieke Havik in 1984 als eerste vrouw de gele trui droeg in de eerste Tour de France Féminin, sprak Gerrie Knetemann verbijsterend seksistische woorden in zijn dagelijkse radiopraatje.						"Ze zouden die gele trui voor de vrouwen beter de bolletjestrui noemen, want ik zag Mieke hier net voorbijkomen en daar zaten toch twee cols van eerste categorie in."						Mieke Havik liet het niet aan haar hart komen. Ze won drie van de vijf eerste etappes en reed zes dagen in het geel.						36 jaar later is ze gediplomeerd haptonome. Haptonome? Ja, haptonome. Ward Bogaert ging bij Mieke op consultatie.

Toen Mieke Havik in 1984 als eerste vrouw de gele trui droeg in de eerste Tour de France Féminin, sprak Gerrie Knetemann verbijsterend seksistische woorden in zijn dagelijkse radiopraatje. 						"Ze zouden die gele trui voor de vrouwen beter de bolletjestrui noemen, want ik zag Mieke hier net voorbijkomen en daar zaten toch twee cols van eerste categorie in." 						Mieke Havik liet het niet aan haar hart komen. Ze won drie van de vijf eerste etappes en reed zes dagen in het geel. 						36 jaar later is ze gediplomeerd haptonome. Haptonome? Ja, haptonome. Ward Bogaert ging bij Mieke op consultatie.

De gele Havik

26 april 1992. Op de rand van een bed in vakantiedomein Kosmos, boven op de Rodeberg, zit jonge belofte Tom Steels met de handen in het haar. Verkleumd, vertwijfeld, wenend. "Dat klimmen, ik ga dat nooit kunnen." Zijn kamergenoot Hans De Clercq montert Steels op. Hij voelt de kou niet, heeft geen reden tot twijfelen, want hij heeft net de koninginnerit van de Ronde van West-Vlaanderen voor Amateurs gewonnen, een ijzige tocht van 120 kilometer met onderweg zes, ja zes, keer de Kemmelberg. Maar één man kon hem die dag volgen, de Nederlandse geletruidrager Casper Van der Meer. 28 jaar later beklimt Ward Bogaert met De Clercq en Van der Meer nog één keer de Kemmelberg.

Zes keer de Kemmelberg

Toen de twintigjarige Giovanni Jiménez met een bananenboot vanuit Colombia naar Europa vertrok, had hij maar twee dingen bij zich: een fiets en een droom. Giovanni wou het als wielrenner maken over de plas.  Bijna 60 jaar later, in zijn flat in Sint-Pieters-Leeuw, bladert Giovanni nog regelmatig in zijn schriftjes. De ingeplakte foto’s, krantenknipsels, betalingsbewijsjes en medaillons zijn de beelden bij het leven waarvan de jonge avonturier tijdens zijn lange tocht tussen de bananen droomde. "Colombia? Kunnen ze daar fietsen?!" En of ze daar kunnen fietsen. En of ze daar kunnen dromen.

Koersdromen op een bananenboot

Met de ene voet in de klikpedaal en met de andere in de gummilaars, tot aan de enkel in het slijk van de boerderij. Zo staat Mauri Vansevenant in het leven. Sinds kort profwielrenner, sinds zijn geboorte boer. Op het erf van vader Wim, waar Mauri het land leerde bewerken, staat de lente voor de deur. Knoppen staan op springen en de grond begint te ademen. 'Het wordt tijd dat de lente er is', riep hij toen Ward Bogaert vroeg of hij vader en zoon mocht komen opzoeken voor een nieuwe aflevering van onze podcast Radio Bahamontes. Of het de boer of de coureur was die sprak, daarvoor moet je luisteren.

Klikpedaal vs gummilaars

Sprinter Leo Sterckx (85) beweert dat de voorzitter van de Belgische Wielrijdersbond hem op een						WK tot doping aanzette.	"Geen sprake van", was zijn antwoord. "De vorige keer dat ik dat gebruikt heb, heb ik drie						nachten niet geslapen!"  Het is maar één van zijn vele, in sappig Hulshouts vertelde anekdotes over een carrière met maar						één echt hoogtepunt: de zilveren medaille op de Olympische Spelen van 1960 in Rome.

Sprinter Leo Sterckx (85) beweert dat de voorzitter van de Belgische Wielrijdersbond hem op een 						WK tot doping aanzette.	"Geen sprake van", was zijn antwoord. "De vorige keer dat ik dat gebruikt heb, heb ik drie 						nachten niet geslapen!" Het is maar één van zijn vele, in sappig Hulshouts vertelde anekdotes over een carrière met maar 						één echt hoogtepunt: de zilveren medaille op de Olympische Spelen van 1960 in Rome.

Zilveren Leo

28 augustus 1988. Kruisstraat, Ronse. Duizenden aanwezigen slaken een gil van ontzetting, terwijl in honderdduizenden Belgische huishouden kwaad naar het tv-scherm wordt geroepen. Steve Bauer heeft net Claudy Criquielion in de dranghekkens gereden en hem een zekere tweede wereldtitel afhandig gemaakt. Criq het slachtoffer, Bauer de schurk. De Criq trekt naar de rechtbank voor, minstens, een schadevergoeding, maar daar krijgt hij het deksel op de neus. Bauer wordt vrijgesproken.  Zat toen in het juridisch team van de Canadees: Joren De Wachter. En die mailde onlangs naar Bahamontes onder meer het volgende: "Het is mijn gevoel dat de Vlaamse wielerliefhebber consequent een verkeerd verhaal werd verteld, waarbij Claude Criquielion - waar ik tijdens de race zelf uiteraard mee voor supporterde - als slachtoffer wordt voorgesteld. Dat verhaal verdient om verteld te worden."

Criq het slachtoffer, Bauer de schurk

Marc Devlieger. Als u niet van Machelen-aan-de-Leie bent, is de kans bijzonder groot dat u nog nooit van de man gehoord hebt. Bezige bij in zijn dorp, gewezen gemeenteraadslid, maar als het van hem had afgehangen, hoorde daar nog het epitheton 'bekend oud-wielrenner' bij. Geïnspireerd door zijn dorpsgenoot, oud-Vueltawinnaar Frans Demulder, die in hem een groot talent zag, was Marc in de jaren ’70 vastbesloten om de wielerhemel te bestormen. Maar het werd een lijdensweg, want met de bescheiden succesjes kwam ook de twijfel. En die sneed hem genadeloos de benen af. What doesn’t kill you, maakt je niet per se stronger en de droom werd een ontgoocheling, waar Marc, ondertussen de 60 voorbij, nooit helemaal over geraakte.

Marc Devlieger. Als u niet van Machelen-aan-de-Leie bent, is de kans bijzonder groot dat u nog nooit van de man gehoord hebt. Bezige bij in zijn dorp, gewezen gemeenteraadslid, maar als het van hem had afgehangen, hoorde daar nog het epitheton 'bekend oud-wielrenner' bij. Geïnspireerd door zijn dorpsgenoot, oud-Vueltawinnaar Frans Demulder, die in hem een groot talent zag, was Marc in de jaren ’70 vastbesloten om de wielerhemel te bestormen. Maar het werd een lijdensweg, want met de bescheiden succesjes kwam ook de twijfel. En die sneed hem genadeloos de benen af. What doesn’t kill you, maakt je niet per se stronger en de droom werd een ontgoocheling, waar Marc, ondertussen de 60 voorbij, nooit helemaal over geraakte.

Marc Devlieger

Onze reporter Ward Bogaert deed een bijzondere ontdekking in het vrt-archief. Bij de oudste vijf bewaarde radiofragmenten zitten twee koninklijke begrafenissen en drie stukken over Romain Maes, de Zerkegemse winnaar van de Tour van 1935. Het zijn pareltjes van vroege wielerverslaggeving, met attente wensen voor het thuisfront en duidelijke sporen van vroege mediatraining.

"Bedankt en de complimenten aan mijn vrouwe!"

Het is een berg die we vooral van zijn binnenkant kennen, omdat we massaal de Gotthardtunnel - die door de buik van de berg loopt - gebruiken om naar het warme zuiden te rijden. Maar daardoor zien we de pracht niet die boven onze hoofden ligt. De Via Tremola bij voorbeeld, een 19e-eeuwse kronkelende kasseiweg vanuit het dorpje Airolo naar de Gottardopas op 2200 meter hoogte. Zes maanden per jaar ligt de Via Tremola onder een dik pak sneeuw, maar als de zon krachtig genoeg is, spreken ze hier over "Het Parijs-Roubaix van de Alpen".

Portret van een berg

Stel dat we ooit op het idee zouden komen om een basketbaltijdschrift te beginnen, dan zouden we niet lang moeten nadenken over de titel: de Steveniers! Begin jaren '50 reed de 15-jarige Willy een verbluffend seizoen bij de 'onderbeginnelingen', met maar liefst 34 overwinningen. Willy koos uiteindelijk voor het basket. Maar toch nijpt het. "40 punten scoren, dat deed mij allemaal niks. Maar een koers winnen? Goh...". Een nieuwe Radio Bahamontes met een mijmerende basketballegende die misschien nog liever coureur was geworden.

De Steveniers!

Radio Bahamontes

The best self improvement podcast episodes. From improving productivity, to finding purpose in your life to what constitutes freedom, this topic is on anything and everything that can help people to improve their lives. Add episodes you're interested into your queue below!

Best Episodes on Self Improvement, Growth & Development

The best podcast episodes of the most interesting stories and things. From skyping someone while they're in space, to tracking down and meeting a telephone scammer in person, to the story of a Galapagos. These episodes will keep you and all your friends entertained and captivated for hours. Learn something new in every episode! Add episodes you're interested into your queue below!